Школа зверей 

Притча в изложении Ошо 

Однажды звери в лесу собрались и решили открыть школу. Среди них были кролик, птица, белка, рыба и угорь, и они сформировали совет директоров. Кролик настаивал, чтобы в программу занятий вошёл бег. Птица настаивала, чтобы в программу занятий вошло летание. Рыба настаивала, чтобы в программу входило плавание, а белка говорила, что абсолютно необходимо внести вертикальное лазанье по деревьям. Они объединили все эти вещи и составили расписание занятий. Потом они стали настаивать, чтобы все животные изучали все предметы. 

Хотя кролик и получал пятёрки по бегу, с вертикальным лазаньем по деревьям у него были трудности. Он постоянно падал на спину. Довольно скоро он получил какое-то повреждение мозга и бегать больше не мог. Оказалось, что вместо пятёрки по бегу, он получает тройку, а по вертикальному лазанью, конечно, всегда единицу. 

Птица очень хорошо летала, но когда ей пришлось рыть норы в земле, она не могла делать этого хорошо. Она постоянно ломала клюв и крылья. Очень скоро она стала получать тройки по летанию, единицы по норокопанию и испытывала адские трудности в вертикальном лазанье. 

В конце концов, первым по успеваемости животным в классе оказался умственно отсталый угорь, который делал всё наполовину. Но учредители были довольны, потому что каждый изучал все предметы, и это называлось «широким общим образованием».
Источник: https://pritchi.ru/id_873 

Թարգմանություն.
Մի անգամ անտառի կենդանիները հավաքվեցին և որոշեցին դպրոց բացել: Նրանց մեջ կար նապաստակը, թռչունը, սկյուռիկը, ձուկը և օձաձուկը, և նրանք ձևավորեցին տնօրենների խորհուրդը: Նապաստակը պնդում էր, որ դասի ծրագրի մեջ մտնի վազքը: Թռչունը պնդում էր, որ դասի ծրագրի մեջ մտնի թռչելը: Ձուկը պնդում էր, որ ծրագրի մեջ մտներ լողալը, իսկ սկյուռիկը ասում էր, որ բացարձակապես անհրաժեշտ է մցնել ուղղահայաց մագլցումը ծառերի վրա: Նրանք միավորեցին այս բոլորը և կազմեցին դասացուցակ: Հետո նրանք սկսեցին պնդել, որ բոլոր կենդանիները սովորեն բոլոր առարկաները:

Չնայած, որ նապաստակը վազքերի համար հինգեր էր ստանում, ուղղահայաց մագլցմամբ ծառերի վրա նրա մոտ կային դժվարություններ: Նա անընդհատ ընկնում էր մեջքի վրա: Շատ շուտով նա ստացավ ինչ-որ ուղեղի վնասվածքներ և վազել նա այլևս չէր կարող: Պարզվեց, որ հինգերի տեղը վազքերի համար, նա ստանում էր երեքներ, ու ուղղահայաց մագլցմամբ, իհարկե, ստանում էր միշտ մեկ:

Թռչունը շատ լավ թռչում էր, բայց երբ նրան պետք էր փոսեր փորել հողի վրա, նա չէր կարող դա անել լավ: Նա անընդհատ ջարդում էր թևերն ու կտուցը: Շատ շուտով նա սկսեց երեքներ ստանալ թռչելու համար, մեկեր փոսեր փորելու համար և զգում էր դժոխային դժվարություններ ուղղահայաց մագլցելու մեջ:

Ի վերջո, առաջինը կատարելությամբ կենդանին դասարանում պարզվեց հետամնաց օձաձուկը, որը որ կատարում էր ամեն ինչը միայն կեսը: Բայց Հիմնադիրները գոհ էին, որովհետև ամեն կենդանի ուսումնասիրում էր բոլոր առարկաները, և դա համարվում էր՝ «լայն հանրակրթություն:»

Путь к счастью 

Притча в изложении Ошо 

жил на свете счастливый человек. И я узнал секрет его счастья. Он не беспокоился о том, как поджарить добычу, а умел любить зверей, которые падали в его корзины с деревьев. 

Два путника устроились на ночь в убогой гостинице. Один из них постоянно ворчал и ругал свою комнату. Другой путник, который тщательно расчистил комнату от мусора, обрёл большое удовольствие от своего труда. Одно и то же место сделало одного человека очень несчастным, а другого — невероятно радостным. 

Есть ли в жизни большее удовольствие, нежели созидательный труд, исполненный любви? Нет. Есть ли более захватывающее удовольствие, нежели служение другим людям? Нет. Если вы ищете постоянное удовольствие, тогда наберитесь смелости оставить своим потомкам гостиницу земного существования более чистой и красивой. И вы обязательно обретёте счастье в красоте. 

Թարգմանությունը.
Ապրում էր աշխարհում երջանիկ մարդ: ԵՒ ես իմացա գաղտնիքը նրա հաջողության: Նա չեր անհանգստանում նրա մասին, թե ինչպես տապակել զոհին, այլ գիտեր սիրեր կենդանիներին, որոնք ընկնում էին նրա զամբյուղների մեջ ծառերից:

Երկու ճանապարհորդներ տեղավորվեցին գիշերը անմխիթար վիճակում գտնվում հյուրանոցում: Նրանցից մեկը անընդհատ փնթփնթում էր ու նախատում էր ամբողջ սենյակը: Երկրորդ ճանապարհորդը, որը որ մանրակրկիտ մաքրեց սենայիկը աղբից, ձեռք բերեց մեծ հաճույք իր հենց աշխատանքից: Նույն սենյակը դարձրեց երկու ճանապարհորներից մեկին ահավոր դժբախտ, իսկ մյուսին՝ անհնարին ուրախ:

Կա արդյուք կյանքում ավելի մեծ հաճույք, միթե ստեղծագործական աշխարհը, լի՞ է սիրով: Ոչ:
Կա արդյոք ավելի հուզիչ հաճույք, մի՞թե ծառայությունը ուրիշներին: Ոչ:
Եթե դուք որոնում են անընդհատ հաճույք, ուրեմն հավաքեք քաջություն՝ թողելու ձեր ժառանգներին տուն երկրային գոյության ավելի ավելի մաքուր ու գեղեցիկ: ԵՒ դուք անպայման կշահեք երջանկությունը գեղեցիկի մեջ:
Источник: https://pritchi.ru/id_13254904 

Крепость 

Притча в изложении Ошо 

Создавая иллюзию безопасной жизни, мы утрачиваем саму нашу жизнь. Послушайте историю. 

Один император, желая защитить себя, построил крепость без дверей. Проход, через который он вошёл в крепость, за ним замуровали. В таком укрытии император мог больше не бояться нападения врагов. Его хорошо защищали толстые стены крепости. Но, оставшись наедине с самим собой, император понял, что безопасности почти нет, так как перед смертью преграду не поставишь. Сама крепость стала для него могилой. 

Точно так же наше стремление обрести безопасность вызывает рост замкнутого эгоизма, который в конечном итоге приводит к нашей смерти. Жизнь предполагает не отстранение от вселенной, а слияние с ней. Поэтому я говорю, что если вы хотите постичь жизнь и пережить блаженство освобождения, тогда вам следует отказаться от безумной гонки за безопасностью, потому что это и есть основа порочного круга, который в конце концов лишает нас жизни как раз под предлогом её защиты. Жизнь полна риска. Мы живём лишь среди опасностей. 

Թարգմանություն.
Ստեղծելով պատրանք ապահով կյանքի մասին, մենք կորցնում ենք հենք մեր կյանքը: Լսեք պատմությունը:

Մի կայսր, ցանկանալով պաշտպանել իրեն, կառուցեց մի բերդ առանց դռների: Այն անցումը, որից որ նա անցավ դեպի բերդ, նրա հետևից պատնեշեցին: Ամեն ապաստանում կայսրը կարող էր այլևս չվախենալ թշնամիների հարձակումից: Նրան լավ պաշտպանում էին բերդի հաստ պատերը: Բայց մնալով մենակ իր հետ, կայսրը հասկացավ, որ անվտանգություն համարյա չկար, քանի որ մահից առաջ խոչընդոտներ չես դնի: Հենց բերդը դարձավ նրա համար գերեզմանը:

Նույն կերպ, մեր անվտանգության ցանկությունն առաջացնում է եսասիրության աճ, որն ի վերջո հանգեցնում է մեր մահվան: Կյանքը չի ենթադրում հեռանալ տիեզերքից, այլ միաձուլվել նրա հետ: Հետևաբար, ես ասում եմ, որ եթե ուզում եք հասկանալ կյանքը և զգալ ազատագրման երանությունը, ապա պետք է հրաժարվեք անվտանգության խելահեղ ձգտումից, քանի որ սա այն արատավոր շրջանի հիմքն է, որը վերջապես խլում է մեր կյանքը հենց այն պաշտպանելու պատրվակով։ . Կյանքը լի է ռիսկերով. Մենք ապրում ենք միայն վտանգների մեջ։

Источник: https://pritchi.ru/id_6819616