Արևմտահայերենից փոխադրի՛ր արևելահայերենի։

Արևմտահայերեն.
Օձ շատ կա այս ձորերը, մանավանդ՝ ցերեկի ժամերուն։ Երբ արևը կհրդեհե այս երկաթագույն ժայռերը, սեփսև քռաները, սպիտակ ավազները, իրենց բուներեն դուրս կսողան։ Կգրգռվին, վրադ նետվելու պատրաստ։ Բնությունը իր բոլոր գույները թափեր է անոնց վրա։ Դեղին օձեր կան, քրքրումի գույնովը։ Սեփսևեր կան, եռացող կուպրի գույնովը։ Ոսկիի, շողակնի պես վառողները կան՝ կարմիր բիծերով։ Խայտաբղետները կան՝ կանաչ ու կապույտ օղակներովը, երկճյուղ բերաններով, դժնե աչքերով, որոնք քեզի կնային, սուր ատամնաշարով, ասեղի պես վերջավորող լեզուներով։ Լեղապատառ կըլլաս, երբ հանկարծ կհայտնվին թուփի մը տակեն, քարերուն արանքեն։ Կամ երբ մինչև ծունկերդ կմերկանաս, գետեն կանցնիս։ Եղեգնուտներուն մեջեն ջուրը կցատկեն քեզ հետ միասին։ Պարծենկոտներուն մի հավատաք, որոնք «մենք չենք վախնար» կըսեն։ Կստեն։ Աստիճան մը պաղարյունդ կպահես, կհավասարակշռես ինքզինքդ, երբ կանխավ կնշմարես, կպատրաստվիս։ Բոլո՛ր ոտնավորները կսոսկան անոնցմե։ Ես կտեսնեի, թե ինչպես էշ մը, ջորի մը, ձի մը ահազանգի կմատնվի, երբ գլուխը տոպրակը իր կերը կուտե, կամ կարածի, ու օձ մը կտեսնե: Եզերը, կովերը կցնցվեին, կֆշային, ետ կքաշվեին՝ ճամբա տանելու, որ երթա։ Այծերու, մաքիներու ամբողջ հոտը կփախեր ահաբեկ՝ դաշտին կամ ձորին հեռավորությունները։ Ոզնին ու կրիան չէին ազդվեր։ Չէին փախեր։ Ապահով էին։ Ոզնին իր փուշերը կցցեր։ Կրիան իր ոսկորե պատյանը կքաշվեր։ Օձը ի՞նչ կրնար ընել։
Թաքցնել ուղերձների պատմությունը

Արևելահայերեն.
Օձ շատ կա այս ձորերը, մանավանդ՝ ցերեկվա ժամերին։ Երբ արևը հրդեհում է այս երկաթագույն ժայռերը, սեփսև քռաները, սպիտակ ավազները, իրենց բուներից դուրս կսողան։ Կգրգռվեն, վրա նետվելու պատրաստ։ Բնությունը իր բոլոր գույները թափել է նրանց վրա։ Դեղին օձեր կան, քրքրումի գույնով։ Սեփսևեր կան, եռացող կուպրի գույնով։ Ոսկիի, շողակնի պես վառողներ կան՝ կարմիր բիծերով։ Խայտաբղետները կան՝ կանաչ ու կապույտ օղակներով, երկճյուղ  բերաններով, դժնե աչքերով, որոնք քեզ կնայեն, սուր ատամնաշարով, ասեղի պես վերջավորող լեզուներով։  Լեղապատառ կլինես, երբ հանկարծ կհայտնվեն թուփի մի տակ, քարերի արանքում։ Կամ երբ մինչև ծնկերդ կմերկանաս, գիտեն կանցնես։ Եղեգնուտներու մեջը ջուրը կցատկի քեզ հետ միասին։ Պարծենկոտներին մի հավատաք, որոնք «մենք չենք վախենա» կասեն։ Ստում են։ Աստիճան մի պաղարյունդ կպահես, կհավասարակշռես ինքդ քեզ, երբ կանխավ կնշմարես, կպատրաստվես։ Բոլո՛ր ոտնավորները կսոսկան անոնցմե։ Ես կտեսնեի, թե  ինչպես էշ, ջորի, ձի ահազանգի կմատնվեն, երբ գլուխը տոպրակը իր կերը կուտեն, կամ կարածեն, ու օձ  կտեսնեն: Եզերը, կովերը կցնցվեն, կֆշան, ետ կքաշվեին՝ ճամփա տանելու, որ գնա։ Այծերի, մաքիների  ամբողջ հոտը կփախներ ահաբեկ՝ դաշտի կամ ձորի հեռավորությունները։ Ոզնին ու կրիան չէին ազդվի։ Չէին փախնի։ Ապահով էին։ Ոզնին իր փշերը կցցեր։ Կրիան իր ոսկորե պատյանը կքաշվեր։ Օձը ի՞նչ կարար անել։
Թաքցնել ուղերձների պատմությունը